Impressie

Restaurant Het Prentenkabinet ligt in de prachtige oude Pieterswijk van Leiden en heeft aan de achterkant een heerlijk (zonnig) Park-terras.
De bijzondere sfeer in het eeuwenoude pand van het Prentenkabinet maakt dit restaurant tot een van de mooiste en meest karakteristieke restaurants van Leiden.

Geschiedenis
Het Prentenkabinet beschikt over een speciaal luchtfiltersysteem in al onze zalen. Deze verwerkt fijnstof, pollen, bacteriën en andere allergenen.

Serre zaal

(Groepen: wij kunnen hier maximaal 58 personen plaatsen, met de vide erbij maximaal 74 personen.)

Terras

Salon

(Groepen: wij kunnen hier maximaal 25 personen plaatsen.)

Burgemeester Goekoop zaal

(Groepen: wij kunnen hier maximaal 28 personen plaatsen.)

Tuinzaal

(Groepen: wij kunnen hier maximaal 50 personen plaatsen. Tevens hebben wij airco in deze zaal.)

Het Kabinetje

(Onze kleinste zaal, private dining, vanaf 4-8 personen te reserveren.)

Catering

Zeven eeuwen Kloksteeg 25 ‘De geschiedenis van een Leids gebouw’

In 1268 deed Floris de Vijfde afstand van zijn rechten en schonk recht en grond aan de Leidse commanderij, een onderdeel van de ridders van de Duitse orde.
Deze bouwen ten zuiden van de kerk een pastorie; het begin van de geschiedenis van het huidige pand, Kloksteeg 25.

Oorspronkelijk van hout met rieten dak maar in de 15e eeuw deels vervangen door steen en leisteen dankzij subsidie van het stadsbestuur. Het gebouw biedt onderdak aan de priesters, hun huishoudster, knechten, kok en priesters in opleiding. Er zijn kamers voor zieken en gasten en er is een gebedsruimte. Zoals alle commanderijen streefde de Leidse commanderij autarkie na. Zij hadden dan ook hun eigen bakkerij, bottelarij, brouwerij, een moestuin, boomgaard en een wijngaard. Er is ook een waterput. Tussen schuurtjes voor turf, hout en gereedschap scharrelen kippen rond.

In de loop van de volgende eeuwen worden gebouwen en grond stukje bij beetje verkocht. In 1339 komt voor de kleine Pieterskerk een grotere versie in de plaats. In 1373 verkleind het terrein door de stichting van de Solomonstempel en 16 jaar later verkoopt de Orde meer dan 20 stukken land om huizen op te bouwen.Zo wordt de tuin kleiner tot zijn huidige 400 m2. De tuin liep oorspronkelijk tot aan de Lange Brug en het Rapenburg.
In 1466 verbouwt commandeur Jacob van Woerdt het gebouw met onder meer een nieuwe keuken en een zaal. Toch is de glorietijd van de Orde voorbij.
In 1592 wordt de Heerenstraat (huidige Herensteeg) aangelegd, nadat al eerder stukken grond aan de stad waren verkocht.

De commanderij blijft echter in financiële problemen. In 1616 word (in 4 percelen) het oostelijk deel van het commandeurshuis verkocht. In 1644 wordt de helft van het resterende gebouw verkocht aan Cornelus van der Schuure. Deze voorziet het pand van een tweede uitgang, welke afgesloten wordt met de Verschuurenpoort, de huidige achteruitgang naar de Heerensteeg. Het laatste stukje commandeurshuis wordt in 1763 verkocht aan Jan d’Avoine die het als biljartkamer in gebruik neemt.
Later zal het Rijks Prentenkabinet deze ruimte als collegezaal gebruiken. J. van Bemmelen, die in 1785 een deel van het huis kocht om er een kostschool te vestigen, koopt de biljartkamer en laat het steegje tussen beide huizen overkoepelen. Deze steeg is nu de gang naar de vestibule.
De dessus-de -porte in de vestibule in Lodewijk de 14e stijl zijn van stucwerk. Het plafond bevat een medaillon met Palmet-motieven. Stadskostschoolhouder Jan Hendrik Nieuwveen, koopt in 1826 voor 500 gulden het links aangrenzende huis. Hij trekt een nieuwe voorgevel op van bruinpaarse handvorm-baksteen in rijnformaat met zeer dunne stoot- en lintvoegen. De daken zijn gedekt met rode en zwarte oud Hollandse pannen. De doorgaande stoep bestaat uit hardstenen platen. De stoeppaden (onderling verbonden door smeed ijzerwerk) en de plint van de gevel zijn van hardsteen. De deuromlijsting met fronten en consoles zijn voornamelijk van hout. De oorspronkelijke bovenlichten van de hoofd- en zij ingang (nu niet meer in gebruik) bevatten elk een raam waarin een cirkel en een ruit verwerkt zijn die de zon als een bron van het leven en de vruchtbaarheid verbeelden.
De rechter voorkamer op de begane grond heeft een eenvoudige rondgaande paneel- lambrisering (87 cm hoog), en een schoorsteenwand betimmering in Lodewijk de 14e stijl. De mantel is van geelachtig marmer, de boezem is versierd met een grauwtje (Pallas en Eros). Een kleurig dessus-de-porte stelt een bacchanaal voor.

Van Ham (de opvolgende eigenaar na Nieuweveen) en daarna van der Meulen waren kostschoolhouders. De kostschool stond zeer goed bekend. De inrichting van Nieuweveen telde in 1829 13 kostdiscipelen van 12 tot 18 jaar waarvan 5 uit het buitenland. Het personeel bestond uit 3 secondanten en 4 dienstboden.
In 1864 was het gebouw zo vervallen dat het ‘geschikt’ werd voor rijksgebouw. De staat koopt het gebouw voor fl. 7500,76 en vestigt er de Indische school in. Na 10 jaar vertrekt deze school naar Delft. Vervolgens doet Kloksteeg 25 dienst als college gebouw. Volgens een gevelsteen werkte de dichter en hoogleraar Albert Verwey er.

Annie Romijn Verschoor verhaalt in haar memoires over de inspirerende collega’s van professor Johan Huizinga in het zelfde gebouw. De universiteit dijt echter uit. Na een verbouwing wordt op 18 juni 1930 Kloksteeg 25 in gebruik genomen door het Rijks Prentenkabinet want het Prentenkabinet, dat al 60 jaar op Rapenburg 71 zit, zocht een grotere ruimte. Het gebouw blijkt echter niet ideaal; tientallen portefeuilles worden aangetast door vocht en schimmel. Een volgende verbouwing volgt.
Door de oorlogsdreiging verhuizen in september 1939 de collecties naar veiliger plaatsen. De functie van het gebouw wordt in grote vierkante letters op de gevel geschilderd ‘museum’. Kloksteeg 25 komt ongeschonden uit de oorlog. Onder leiding van professor dr. Hans van der Waal groeit het Prentenkabinet uit tot een kunsthistorisch instituut met een grote bibliotheek, een diapositie verzameling en een reproductie verzameling.

Er komen meer medewerkers, hoogleraren en studenten. Het gebouw wordt in de jaren zestig veel te klein want collecties breidden zich uit. Er komt zelfs een nieuwe collectie ‘oude foto’s. Waal wilde jonge kunstenaars de kans geven te exposeren. Een mogelijkheid waar kunstenaars als Jan Wolkers, Anton Heyboer en Ed van der Elsken dankbaar gebruik van maakten. Op vrijdagmiddag werd het grote, algemene college kunstgeschiedenis gegeven. (In de wandelgangen het bontjassen college geheten). Behalve studenten kwamen er veelal dames gehuld in bontjassen en voorzien van auto met chauffeur zijn college volgen. Prentenkabinet en de kunsthistorische bibliotheek waren aanvankelijk onverbrekelijk met elkaar verbonden. Materiaal uit de collectie werd betrokken bij de leerplannen voor de studenten. De bibliotheek ging steeds meer ruimte in beslag nemen, ook toen het Prentenkabinet in 1970 verhuisde naar Rapenburg 65.

Ruim 10 jaar later verhuist ook het instituut naar het dan voltooide ‘Witte Singel Doelen complex’. Het gebouw aan de Kloksteeg 25 met zo’n rijke en lange historie krijgt dan nieuwe bewoners. Namelijk de wetenschapswinkel, Intergrand, Studium Generale en Mare. Dit totdat op 21 oktober 1997 het Prentenkabinet zijn allereerste bestemming terug krijgt. De tweelingbroers Jan en Henk Versteegen kopen in mei 1997 het pand en restaureren het binnen zes maanden. Daarbij werd nauwkeurig gelet op het behouden van de authentieke sfeer. Op 21 oktober 1997 is het zover. Het Prentenkabinet, als restaurant, wordt door burgemeester Goekoop feestelijk geopend.

Per 1 maart 2002 verandert het restaurant van eigenaar en neemt de heer Martin van der Ham (restaurant ‘de Jonge Koekop’) het restaurant over.

Lunch: 
Donderdag t/m zaterdag
12:30 tot 14:30 uur (keuken tot 13:30 uur)
Diner: 
Maandag t/m zaterdag
17:00-23:00 uur (keuken tot 20:30)
Op aanvraag gaan wij eerder open.     
-
Wij hebben een rookvrij terras.     
                                                              

Contact opnemen

Het Prentenkabinet
Kloksteeg 25
2311 SK Leiden
071-5126666
info@prentenkabinet.nl